Zag 2 beren...

Ik zag twee beren…..

Dinsdag 2 oktober zijn we de trein richting Vancouver ingestapt. Dit keer minder luxe als het vorige stuk. Deze trip zal maar 27 uur duren en de kaartjes voor de sleepers waren duurder als voor het eerste stuk, (terwijl het vorige stuk 2,5 dag was!). Beetje vreemde last minute deals. Maar goed maken we dit ook mee. Zittend in de trein slapen en zelf meegebracht eten, en wat snacks die te koop zijn in de trein eten. Onderweg richting Jasper werd het steeds kouder en het begon te sneeuwen. Ja dus ook dat maken we nog mee! In Jasper hadden we een korte stop. Drie dagen terug liepen we hier nog in onze korte broek en nu dus met lange broek, trui en jas tegen de sneeuw. We hadden besloten om een subway broodje te halen voor vanavond als diner.
De treinreis was goed te doen en mooie uitzichten, deze keer weer erg anders doordat we nu echt door de bergen heen gingen. Het sneeuwen stopte onderweg en het zonnetje kwam ons weer vergezellen. Het slapen ging wat minder goed maar we hebben bij elkaar opgeteld wel de nodige uurtjes gemaakt. We schijnen onderweg de nodige vertraging te hebben opgelopen door wat bomen op de rails. Doordat het donker was hebben we zelf niet gezien hoe ze die gingen opruimen. Uiteindelijk iets van een uurtje later dan gepland in Vancouver aangekomen. We hebben hier maar anderhalve dag. Dus besloten om maar direct een auto te huren en de stad uit te gaan. Vancouver moet een mooie stad zijn, maar als wij de keus hebben om in anderhalve dag stad of country te zien dan weten wij het wel! Op naar de koeien!
Bedankt voor het telefoonnummer Hanko. We hebben een vriend van hem bezocht. We zijn er nu wel achter dat het sowieso moeilijk is om in Canada te starten als melkveehouder, omdat het quotum hier verschrikkelijk duur is. Maar in British Columbia is het echt onmogelijk de grond kost hier zo’n $ 50.000 per acre. (er gaat 2,4 acre in een hectare) dus reken maar uit! Echt duur!!!! En dan heb je nog niet eens de beste kwaliteit grond, we hadden al gehoord dat het hier duur was, maar zo duur...!! Owhjah voor een melkveebedrijf met 100 koeien ben je in canada al 4 miljoen dollar kwijt aan melkquotum, dan valt die quotumprijs bij ons nog best mee... Maarja t gaat niet om wat t kost maar om t rendement natuurlijk. T rendement is hier wel beter maar zelfs met een melkprijs van 77 cent zijn deze prijzen moeilijk recht te rekenen.
Nog een nederlandse robot boer bezocht en toen een slaapplek opgezocht. We kwamen deze keer uit bij een Bed en Breakfast, erg aardige gastvrije mensen en een goed bed en heerlijk ontbijt, met ook nog muffins en cookies voor onderweg, yummie!

We hebben een rondje gereden richting Hope, Kamloops, Wistler en weer naar Vancouver, ongeveer 400km, erg mooie route langs Indianenreservaten, grote prairies, veel bos en bergen en wat nog meer… 2 kleine beertjes midden op de weg. Echt stoer! Ze zagen ons een beetje laat maar gingen er toen toch maar snel vandoor. We wilden ook nog een enorme hangbrug gaan bekijken, maar hiervoor moesten we $ 60 betalen (en dan hadden we al 20% korting gekregen omdat het al half 5 was) dit vonden we een beetje te gek, zuinige Dutchies dat we zijn. We wilden zo dicht mogelijk bij de airport slapen zodat dat het de volgende ochtend een easy ride zou zijn, maar toen we rond 5u Vancouver in kwamen rijden besloten we dat we dit beter morgen ochtend kunnen doen, we hebben toch tijd zat de volgende dag en rond 10u zou t vast rustiger zijn dan tijdens rushhour.

Wat we de vorige dag dachten is deze dag bevestigt en het rijden naar het vliegveld was a piece of cake. Auto ingeleverd en naar de incheck balie, komen we tot de conclusie dat onze vlucht is verlaat en wel 2 uur. Dit bleek al een maand zo te zijn maar we waren niet ingelicht, lekker dan. Maarja na wat spelletjes Yathzee en Skibo was de tijd ook zo voorbij. Tijdens het wachten bij de boarding gate kwamen we de zelfde Nederlanders tegen als die we in de trein hebben gesproken, goh toevallig… En zo te horen om ons heen zijn t niet de enige mede Nederlanders. Kunnen we weer wat wennen alvast .

Vliegen is zoals altijd waardeloos haha maar we hebben toch nog 2 uur slaap kunnen pakken denken.
Na 12u vliegen en 9u tijdverschil kwamen we om 14u aardig brak aan in Nederland. Opgehaald door Pip en Ellie, daar lekker bakkie gedronken en gegeten en toen op weg naar Drenthe. Eerst nog even bij Oma Mul langs want die was jarig geweest toen wij weg waren.
De automatische piloot aan en de bakkies koffie van oma uit de thermoskan houden ons wel wakker.
Om 9u 's avonds waren we er weer, en wat een welkom! Een appeltaart op de keukentafel en een ovenschaal in de koelkast, nou zo willen we wel vaker thuis komen! De eerste was aan, spullen wat opgeruimd en naar de boerderij gegaan. Daar de eerste Nederlandse biertjes weer genuttigd en stoere verhalen vertelt.

We zijn thuis.