Fjorden, Bergen en Sneeuw!

Yoo luitjes!

Bedankt voor alle leuke reacties! En over Lely en de Laval robots gaan we ons maar niet uitspreken haha :p.

Dinsdag 13 Mei.

Wakker geworden en wel toe aan een ontbijtje, maar ons brood was op! Dus tent maar in gepakt en er vandoor gegaan, eerst naar de supermarkt voor ontbijt. Na het aanvullen van onze voorraden, zowel in de maag als in onze auto op weg naar de Preikestolen zo’n 30 km noordwesten van Stavanger. We wilden proberen om er via binnen door weggetjes te komen. Maar na een uurtje dwalen en zoeken en het totaal niet vinden van deze ‘weggetjes’ besloten we maar om met de veerpont te gaan, via de normale wegen. Eenmaal aan de overkant een camping gezocht dichtbij de Preikestolen in de buurt en in ons beste engels om een plekje gevraagd, begint die jongen op eens Nederlands te praten, apart maar wel makkelijk. Het was inmiddels 2 uur en we hadden een reis van 5 uur en +- 300 km. Maar dit was in de auto dus er moest nog meer aktie ondernomen worden. De tocht ter voet naar de Preikestolen was 2 uur volgens de beschrijving. Dus om 3 uur stonden we aan de voet van de berg en om half 4 stonden we op de Preikestolen, een rotsplateau welke van de bovenkant bijna geheel plat is en stijl omhoog 604 meter boven het water uitstijgt. Wat een geweldig uitzicht over het Lysefjord. Na wat speur en zoek werk zagen we nog een mogelijkheid hogerop te komen om zo een foto van de Preekstoel en het uitzicht te kunnen maken, nadat dit plaatje kompleet was in tegen over gestelde richting maar naar beneden geklautert en om 8 uur stonden we heerlijk spaghetti klaar te maken. Opeens kwamen we mensen tegen op de camping die ook op de vorige camping waren, en nog wel de zelfde nederlanders, op de berg kwamen we er ook een paar tegen. Best wel leuk die Nederlanders maar nu is het wel weer genoeg we zijn in Noorwegen toch?

Woensdag 14 Mei
Gister was de dag aangebroken dat we ons eerste fjord zagen, de komenden dagen zullen we er nog veel meer zien want we gaan door west Noorwegen omhoog trekken. Het doel was om bij een boer te komen bij Bergen in de buurt.
Dus om 10 uur in de auto en gas. Toen we om iets voor 6 uur bij Bergen waren nadat we inmiddels 400 km hadden gereden en 3 ponden hadden gehad besloten we de boer maar eens te bellen (dit hadden we niet eerder gedaan omdat we geen idee hadden hoever we zouden komen) na een heel gesprek konden we vanavond wel komen, alleen woonde hij wat onder bergen en moesten we weer een veerboot nemen en nog zo’n 50 km rijden, hij verwachte ons om 21 uur. Maar door het voorspoedige verkeer en een beetje geluk konden we een plaatsje op een eerdere veerboot veroveren, yess!! Omdat we nog geen avondeten hadden besloten om maar een hotdog te nemen op de boot, meer was er ook niet. Om half 8 waren we dan bij Ab Muilwijk en werden we verwelkomt door een aantal ganzen en een immense hond van 85 kilo! Eenmaal veilig binnengekomen lekker gepraat en heeft hij ons het bedrijf laten zien. Daarna ons camping plaatsje op een stukje grond van hem en gaf hij nog wat tips om te doen op dit eiland als we hier nog langer wilden blijven.
Het bedrijf van Ab Muilwijk.
Ab heeft een geitenmelkbedrijf van 80 melkgeiten. Momenteel is hij een stal aan het bouwen voor 120 melkgeiten + bijbehorende opfok. Door de bouw zijn de geiten nu allemaal naar de slacht en koopt hij melk in om kaas van te maken. Ab maakt geiten en koeien kaas, alle Goudse kaas. Wel vele verschillende soorten kruiden. Hij staat 2 keer per maand op de markt in Bergen (2e grootste stad van Noorwegen) met zijn kaas en verkoopt aan een aantal groothandels. Van belang is dat je de vermarkting en daarmee ook de marketing van je kaas hier goed op orde is, heb je dit goed op orde dan is het resultaat ook goed want de kaas prijs ligt hier ontzettend hoog. Het voornaamste punt ligt op het verkopen dus omdat er geen kaaspakhuizen zijn als in Nederland die dat voor je doen. Ab is naar Noorwegen geëmigreerd omdat hij in Nederland een te groot geitenmelkveebedrijf naar zijn zin had. Hij had +- 600 geiten. Nu is hij al 6 jaar in Noorwegen en heeft het hier goed naar de zin. Hij heeft inmiddels wat personeel voor het maken van kaas en het verkopen maar het grootste gedeelte doet hij zelf.
Boerenbedrijven in Noorwegen worden flink gesubsidieerd, volgens Ab is dit niet verkeerd omdat als ze dat niet zouden doen de landbouw zou verdwijnen (door het landschap is er geen grootschalige landbouw mogelijk, een melkveebedrijf heeft gemiddeld 16 koeien), als de landbouw verdwijnt dan groeit het land vol met bomen en zullen de toeristen ook wegblijven zoals in Finland ook is gebeurd. Tevens is er zo ook meer zekerheid voor voedsel in het land (al is Noorwegen nog een grote importeur van levensmiddelen).
”s Avonds in onze tent hebben we nog een paar herten gezien!

Donderdag 15 Mei
Na een nacht waarbij herten aan onze tent snuffelden hebben we toch met een veilig gevoel kunnen opstaan. Alleen het luchtbed loopt weer langzaam leeg. Ab vertelde ons gister dat er achter zijn landgoed een berg lag van 753 meter hoog. Deze berg is te beklimmen en staat ook in wandelgidsen, dus wij hebben de wandelschoenen maar weer aangetrokken en zijn op pad gegaan. Een uur later stonden we boven op de Tysnessåto geen uitzicht want het we stonden midden in de wolken. Op de heenweg hebben we wel een mooi uitzicht gehad over de valei van Ab Muilwijk, hij bezit de gehele valei tussen de bergen, dit is 220 hectare waarvan 40 hectare maailand, 60 hectare weideland en 120 hectare bos. Op de terug weg besloot Gerard nadat hij een paar keer was uitgegleden dat sneeuw alleen leuk is met een snowboard onder je voeten. Eenmaal beneden eerst maar eens gekeken of we het gat in ons luchtbed konden vinden en ja hoor een nieuw gat dus een bandenplakkertje er op en hopen dat hij heel blijft voorlopig. Alles ingepakt en op weg gegaan, het was al half 2 en we dachten nog even een paar uur te rijden. Maar helaas kom je in een uur hier in Noorwegen minder ver dan een uur in Zweden. Om half acht een camping gevonden zo’n 250 km verder op. Hier in de regen onze tent opgeslagen en na het eten vermoeid in slaap gevallen.

Vrijdag 16 April
Het regende de hele nacht maar ons luchtbed bleef droog en vol! Gelukkig! Het was bijna droog en we besloten de tent in het sanitairgebouw te laten drogen (we waren toch de enigste op de camping). Na het ontbijt de natte tent ingepakt en er vandoor gegaan. Vandaag zouden we naar het Geirangerfjord gaan een klein smal fjord vlakbij het grotere Nordfjord hoger in West Noorwegen. Om half 1 kwamen we bij de boot die ons de overtocht zou geven door het fjord heen, deze overtocht duurde wel een uur en om ons wat beter te vermaken waren er op het dek luidsprekers waaruit informatie klonk over het fjord en alles wat we zagen. Het was werkelijk waar geweldig om te zien en we kunnen goed begrijpen dat dit 1 van de mooiste fjorden is van west Noorwegen. Eenmaal aan de andere kant besloten om nog zo’n 200km door te rijden naar Åndelsnes. Nadat we weer een andere veerboot hadden genomen wilden we een rechtstreekse weg door een bergpas nemen maar die is in de winter afgesloten, nadat wij geprobeerd hadden deze weg toch te nemen kwamen we er achter dat het in Noorwegen nog steeds winter is. Dus rechts om gekeerd en terug naar waar we van de veerboot kwamen en een uur later konden we via een andere route naar Åndelsnes rijden. 1,5 uur later waren we dan in het dorpje en konden we de camping al gemakkelijk vinden. Besloten om hier 2 dagen te staan want morgen is het nationale feest dag en zal er bijna niks open zijn. Toen onze tent even laten drogen en toen het ging druppen maar weer snel opgezet.

Zaterdag 17 mei
Het was feest, en dat hoorden we al om 7 uur ’s ochtends er klonken gigantische kanonsschoten, een soort van carbid knal maar dan veel harder. Nadat we maar weer een keer de was hadden gedaan besloten we ’s middags maar eens naar het dorp toe te gaan om te kijken wat voor feest dit dan moest zijn, we zagen wel allemaal mensen in klederdracht rondlopen en in auto’s rijden. Maar van een feest of braderie niks te merken. Wel zagen we een heleboel mensen naar een zaal toe lopen, daar was het feest klaarblijkelijk. Wij zijn maar terug naar de camping gegaan. Hier heeft Gerard, ja niet schrikken hoor het is echt waar, aan zijn Ondernemingsplan voor school gewerkt!!! De wonderen zijn de wereld nog niet uit! Mieke is weer in haar boek gedoken. Tot we de fanfare weer hoorden spelen, vlug de auto in gegaan, de was kon wel even buiten blijven ’t leek nog droog, en naar de fanfare toe. Eenmaal in ’t dorp aangekomen zagen we een optocht en begonnen de eerste spetters al te komen, dat krijg je ervan als je de was buiten laat hangen. Toch nog even blijven kijken en het was wel grappig om te zien, eerst de fanfare dan een stout keurig geklede kinderen en daarna een paar versierde wagens en busjes van jongeren. Toen zijn we snel weer naar de camping gegaan om de was droog te bergen in het washok in plaats van buiten in de regen die steeds harder ging stromen. Gelukkig waren we net op tijd en toen we in de tent waren stroomde het al behoorlijk. Even later kwamen we er achter dat de tent op een paar plaatsjes lichtjes lekte. Hopelijk wordt dit niet erger en houd de tent het met een forse stortbui ook nog goed uit.

Onze plannen voorlopig.
We hebben de westerse fjorden van Noorwegen inmiddels aardig gezien en gaan ons op weg bevinden naar Trondheim, dit ligt nog iets meer naar het binnenland en iets hoger, hier begint het land steeds smaller te worden richting de grens van zweden. Boven Trondheim gaan we een Nederlandse boer bezoeken deze maakt voor de verandering geen kaas dus hier krijgen we weer andere verhalen. Hij kent ook nog een paar noorse boeren. Hier vandaan gaan we waarschijnlijk weer een paar dagen naar zweden op gelijkmatige hoogte waar we hopelijk Zweedse kaasboeren gaan bezoeken. Dan weer verder naar het Hoge Noorden!

We hebben inmiddels 8.000 km gereden, dit hadden we eerst begroot voor de gehele reis maar waarschijnlijk wordt het moeilijk om hier bij te blijven… we gaan er waarschijnlijk wel ietsje overheen.
Ow en Mark bedankt voor je waarschuwing van Gerard en stenen en messen, het eerste mes is al gesloopt en elke steen die tegen komt moet mee geschopt worden en hij heeft pas een keer een bijna lawine veroorzaakt door een steen naar beneden te gooien! Dus Miek heeft ‘m al aardig onder controle!!!

Verder gaat alles goed hoor, niet ongerust worden!!!

We balen er van dat we nog steeds geen echte trollen en kabouters hebben gezien!

Miek mist het pannenkoeken lopen nog niet maar de collega’s wel (zegt ze lachend).

Iedereen veel succes met de examens.

En voor oma Molema veel plezier op vakantie, u heeft maar geluk lekker naar zuiden, en wij hier maar verkleumen haha.

We hopen dat het mooi groeizaam weer wordt voor de rest van de eerste snee!

Tot de volgende keer maar weer!

Kusjes Geert en Miek.