een vriend erbij!!!!

hallo lieve lezels,

Hier dan weer een teken van leven van onze kant! we vinden het ook erg leuk om die tekenen ook van jullie kant te krijgen!!! alles gaat nog goed met ons, we hebben weer veel beleefd hieronder een korte samenvatting:

Zondag 4 Mei.
Na een onrustige nacht, 2x het luchtbed oppompen om half 9 het voor gezien gelaten, uit bed gestapt,.. wat een rotnacht. Na een verfrissende douche toch iets wakkerder en na een goed ontbijt in de auto naar het Berenbos. We dachten van nou als we 1 beer zien dan is het al mooi geweest en was het ’t wel waard maar wat we hebben gezien waren beren, van groot tot klein en jong en oud, Siberische tijgers, wolverines, wolven en linxen en allemaal in een erg natuurlijke omgeving (behalve het hekwerk natuurlijk en ze waren niet echt schuw voor mensen). Na dit stoere bezoek wat door onze verwonderingen al veel te lang duurde zijn we een uur te laat in de auto gestapt op reis naar de Ijsboer in Lillhärdal, zo’n 140 kilometer hoger. Na 1,5 uur waren we er, en de man met wie we een afspraak hadden gemaakt was er niet. Een medewerker was er wel en toen hij ff gebeld had mocht hij ons wel de rondleiding geven. Ze molken zo’n 20 koeien en als de melk het ijs niet in kon (te weinig vraag van ijs) dan werd het over het land uitgereden of ging het t riool in. Dit waren we speciale zweedse bergkoeien dus meer dan 15 liter per dag was echt uniek. De ondernemers van rond de midden 40 hadden jaren paarden gehouden en werden dit een keer zat en toen de man op tv zag dat er ijsboerderijen waren is dit idee tot stand gekomen. Ze verkochten een paar paarden en kochten een paar koeien terug, nog wat paarden verkopen en ze hadden de apparatuur voor het ijs ook in huis. Toch jammer dat wij geen paarden hebben denken we dan… Ze maken 5 smaken ijs met een 200 liter pasteurisatie ketel, daar worden ook de smaken en ingrediënten in toegevoegd. Dan gaat het naar een andere ketel waar het 6u in word afgekoeld en dan gaat alles met een leiding door de ijsmachine waardoor het er in 1x uitkomt, de capaciteit van dit gebeuren ligt op 800 liter ijs per dag. En dan wordt er 1 smaak ijs gemaakt. De smaken zijn: Naturel, Vanille, Chocolade, Aardbei en een Zweedse bosvrucht. Het ijs wordt verkocht aan supermarkten en handelaren, dit verloopt nog niet echt soepel, de afzet is het moeilijkste gedeelte. Na dit leuke bezoek terug gereisd naar onze camping en hier het gat van het luchtbed gezocht, gelukkig gevonden en dicht geplakt. Wat zullen we vannacht heerlijk slapen…

Maandag 5 Mei.
Met het idee van gang is alles de tent ingepakt en van de camping vertrokken, op weg richting de Noorse grens, maar eerst nog even bij een boer langs die redelijk op de route ligt. Onderweg stond er opeens een eland aan de kant van de weg, maar even gestopt en een foto gemaakt, toen besloot de Eland, die zag dat het verkeer aan beide kanten stilstond, dat hij wel veilig over kon steken. Toen we verder reden waren we nog vol verbazing wat voor apart dier dat was en dat het ook gewoon midden op de E45 stond. Toen we de boer rond de middag belden konden we de volgende dag daar terecht en we besloten een camping op te zoeken in de buurt, dit was in het plaatsje Sunne aan een mooi meer. We waren de enigste op de camping naast de leegstaande seizoenscaravans waar hele terrassen om heen waren gebouwd, afschuwelijk om te zien. Wonen ze in de stad gaan ze op de camping ook nog hutje mutje op elkaar zitten te stinken, niet echt onze manier van vakantiegevoel. Mieke moest vandaag alleen de tent opzetten want Gerard zijn pa hield hem aan de praat, wat Gerard niet echt heel erg vond, wel bedankt voor de SVR gegevens zo kunnen we hier campingboeren op zoeken. Ook nog ff het dorp in gegaan want 1 van onze plastic borden begon te barsten en dit werd steeds erger, druk op zoek naar plastic borden en niks gevonden, toen maar een paar porseleinen borden gekocht, we vragen ons af hoelang (voornamelijk Gerard) we ze heel houden. Na het ritueel van eten spelletje doen en boekje lezen de tent ingekropen en gewacht totdat we de laatste trein voorbij hoorden gaan( we lagen naast een spoorlijn).

Dinsdag 6 Mei.
Na het ontbijt en inpakken de camping achterlaten in de zelfde rust als dat we haar hadden ontmoet. Toen we bij de boer aankwamen (winnaar van best boer van het jaar prijs) kregen we een rondleiding door de stal en werd er verteld over de de laval robots die er in waren gekomen nadat een lelyrobot het pand had verlaten. Toen kwam er een andere man aan die beter engels kon en nog eens wat meer vertelde, een moment daarna moesten we zijn auto maar in stappen en zouden we een stukje gaan rijden, er werd verteld wat het land van de man was en dat hij de grootste boer uit de buurt was en nog wat flats in het dorp bezat en een winkel langs de autoweg. Toen reden we een berg op en mochten we van de eigenaar van een pension daar zijn uitkijkpost in om van het uitzicht te genieten. Werkelijk waar fantastisch! Na de terugrit wou de man het huis nog laten zien van de familie, dus wij het huis in, en hij liet ons de hele bovenverdieping zien, dit konden we huren voor 100 krone p.p p.n, niet zo duur want er werd toch niet ingewoond. Niet zo heel raar want de beneden verdieping was al immens groot en er stonden nog een paar huizen op het erf. Hup weer de auto in en gas, nadat we van de man gehoord hadden dat we in Noorwegen echt rustig moesten rijden moesten we er hier nog maar ff van genieten dat we wel 90 mochten op de snelweg en soms wel 110, wat een feest! Het plan was om naar Noorwegen te rijden. Op eens zagen we een hert op de weg dus remmen en het hert dartelde vrolijk over om daarna in de berm ons vrolijk aan te kijken, vrolijk keken wij terug en vervolgden onze reis. Zo’n 100 kilometer zuidelijker ff de benen gestrekt bij een Toursitburo/rustplaats, en toen gerard het kantoortje in verdween kwam hij op het idee om eens naar de plaats te vragen waar een Nederlandse kaasboer zat maar die we zelf niet konden vinden, toen bleek op eens dat deze 100km noordelijker lag dan dat we nu waren en maar 30 km vanaf waar we gister waren. Er werd hard nagedacht en besloten werd om de man te bellen of hij tijd had (vorige paar keren nam hij niet op) nu nam hij ook niet op en werd de beslissing nog moeilijker. Omdat dit de enige Nederlandse kaasboer was in zweden waarvan we een adres hadden besloten we er toch maar heen te gaan, Noorwegen moest maar even wachten, en dat kon het vast wel want het ligt al een hele poos op de zelfde plaats. Om kwart over 1 kwamen we daaraan en de man vertelde ons dat het ’s avonds het beste uitkwam, nadat we hadden gevraagd of we dan de tent op het erf mochten zetten zijn we naar een meer in de buurt gegaan om daar heerlijk te wandelen en ons verder te vermaken. Om kwart over 7 kwamen we weer op de boerderij van Jan Schelhaas en nadat we onze tent hadden opgezet en een spelletje mens erger je niet hadden gedaan mochten we naar binnen. Na gezellig gepraat te hebben kropen we rond 11 uur weer de tent in. En onze lamp deed t niet meer :(.

Woensdag 7 Mei.
De vorige avond hadden we al besproken of het mogelijk was dat mieke kon helpen met het kaas maken de volgende dag. Dit mocht van hun zeker wel maar we waren er zelf nog niet helemaal uit, dit zou betekenen dat we weer een dag later naar Noorwegen gingen. ’s Ochtends hebben we besloten dat deze ervaring het wel waard zou zijn, hoe vaak zou je nog bij een buitenlandse kaasboer mogen helpen?
Gerard besloot zijn diensten ook maar aan te bieden en mocht een vierkant voerhek voor 14 koeien in elkaar zetten met een dak er boven. Na een hele gezellige dag en het zweten in de kaas en het ijzerwaren kregen we een heerlijke pizzamaaltijd. Toen werd besloten dat de kinderen naar de buurman moesten om hier de konijnen te vangen die waren ontsnapt, de buurman was witheet omdat ze zijn bloemen opvraten( niet de kinderen maar de konijnen). Toen de kinderen 5 minuten weg waren besloten we (de ouders en wij) om ook maar te helpen, even later kwamen er nog 2 buurkinderen aan en op een gegeven moment zaten we met ze negenen achter 2 konijntjes aan, en nog niet gevangen!!! Wat moeten die beestjes gelachen hebben na die tijd. Hier na gezellig met de mensen een biertje gedronken en om half 12 de tent in gekropen.
Het bedrijf van de familie Schelhaas. Ze zijn nu 4 jaar in Zweden, het eerste jaar in een vakantiehuis en de laatste 3 jaar op de boerderij. Jan had eerste een softwarebedrijf in Nederland en was van boerenafkomst. In Nederland besloten niet het bedrijf over te nemen. Toen ze in zweden aan het kijken waren naar huizen op het landelijke gebied kwamen ze in een bijbehorende stal en toen hij daar in keek wist hij dat hij de laatste +- 15 jaar van zijn werkende carrière boer wou worden. Na het zoeken van een geschikte boerderij, een huis met een schuur gevonden en wat land, dit was nog geen boerderij en het beste kon van de schuren een potstal gemaakt worden. Er werd besloten om kaas te maken van 4 koeien, toen de vraag naar kaas toenamen werden het 8 koeien, toen 16 en inmiddels zijn het er 28. Momenteel gaat de helft van de melk in de kaas en de andere helft naar de fabriek. Er wordt alleen kaas gemaakt naar dat er vraag is, niks gaat voor handelsprijzen weg. Er gaat melk naar de fabriek om dat dit meer vrijheid oplevert, er wordt nu 3x per week kaas gemaakt. De kaas wordt in diverse winkels in de buurt verkocht en ze staan 2 dagen per week op de markt met hun kraam in Karlstadt. Er wordt zoveel verkocht dat ze geen tijd hebben om de kaas oud te laten worden.
Ze maken ook zo’n 1000 liter ijs per jaar, dit wordt alleen verkocht op hun eigen terras en een restaurant dat er naar vroeg. Ze willen hier (eerst) nog niet verder mee. Momenteel zijn ze bezig een ligboxenstal te bouwen.

Donderdag 8 Mei.
We vertrokken na uitwisseling van gegevens bij de familie Schelhaas van het erf. Op weg naar Noorwegen!!!!!! En nu echt dachten we… Eerst nog even naar de Biltema in Karlstad, hier een lampje gekocht voor op ons hoofd omdat de andere stuk was gegaan. Mieke had geconstateerd dat deze toch echt overleden was maar omdat we er nog geen afscheid van konden nemen ligt hij nog op de achterbank. Toen verder gereden en om kwart over 1 waren we dan in Noorwegen!!! YEAH!!! Op weg naar Oslo! Daar waren we om half 4 bij de plek waar de Ekkenberg camping zou moeten zijn, het enige wat we zagen waren dichte gebouwtjes en een leeg grasveld, waarschijnlijk dus dicht of een hele slechte recensie gehad.
Toen maar naar de andere camping gegaan waarvan we al eerder bordjes zagen staan. Dit was de Oslofjord camping, bij het Oslofjord! Het leek een leuke camping maar toen we terug kwamen van het geld pinnen zagen we dat de tent openstond en we waren er toch zeker van dat we ‘m dicht hadden achtergelaten. We keken in de tent en ontdekte dat onze kussens waren verdwenen. We keken om ons heen en zagen de kussens aan de andere kant van het hek in de berm liggen!! Wij ze weer opgevist, ze waren nog schoon! We gooiden de kussens in de tent en kwamen toen tot de conclusie dat er 7 tentharingen ontbraken. Dit werd toch te gek, dus naar de campingbaas gegaan en t uitgelegd. Hij dacht dat t de kinderen waren en zou de ouders aanspreken, komt die even later met de conclusie dat geen van de ouders verantwoordelijkheid wilde nemen. Heel vreemd, maar niet heus! Intussen hadden we 1 haring op t veld gevonden, en had een jochie de andere haringen in een put aangewezen, dit was een vieze put! De campingbaas zou kijken of hij iets had om ze eruit te halen, en wij zijn gaan eten. Hierna wilden wij langs de fjord gaan lopen, maar omdat we nog niets van de campingbaas hadden gehoord zijn we eerst maar eens gaan vragen. Werd die man geïrriteerd want hij kon er ook niets aan doen, de eikel daar betalen we toch voor!! En toen was Mieke die man helemaal zat en heeft Gerard verder gepraat en we hebben daarna besloten om de volgende dag weg te gaan op deze camping en Oslo maar niet meer te bekijken. Toch nog even langs het mooie Oslofjord gewandelt wat erg mooi was! Na wat gelezen hebben toch maar geprobeerd te slapen en gehoopt dat we niet geterroriseerd werden.

Vrijdag 9 Mei
Eenmaal wakker lekker gedoucht, Gerard zonder shampoo want die vond hij pas nadat hij zich had afgedroogd. Eenmaal het geld terug voor onze 2e nacht vertrokken met 6 haringen lichter. Toen we op de rond weg zaten kregen we het idee om toch nog even de skispringschans te bekijken bij Holmenkollen, deze was 135 meter hoog en gaf een prachtig uitzicht over de stad en de omgeving. Nadat we het skimuseum hadden gezien dit immense ding met behulp van een lift bestegen. Eenmaal boven was het uitzicht werkelijk waar prachtig. Weer in de auto besloten we naar Hamar te gaan zo’n 100 kilometer hoger. Hier hebben we het vikingschip van Hamar gezien waar vaak in geschaats wordt wat we dan weer op tv kunnen zien. Hier even ingekeken en ook al lag er geen ijs en was wel erg gaaf om dat een in het echt te zien. Bij het turistburo gevraagd waar de verschillende kaasboeren waren waarvan we de plaats niet konden vinden, zij heeft ons voortreffelijk geholpen en we weten ze nu allemaal. Toen verder onderweg naar Lillhamar, onderweg kwamen we een camping tegen en hier zijn we gaan staan. Ook maar even een was gedraait, en toen het hing te drogen in de zon kon de hele camping van ons ondergoed genieten.

Zaterdag 10 mei
Vandaag zijn we naar Lillhammar geweest, hier speelde de olypische spelen van 1994 zich af ( ’t schaatsen natuurlijk in Hamer maar de rest was hier, en in de omgeving) we zijn eigenlijk alleen door Lillhammar gereden om iets verder de bobsleebaan van iets dichterbij te bekijken, hier was nu geen sneeuw maar je wel naar beneden in een bob op wielen!!! Zo’n 100 km per uur, in ongeveer 70 sec was je beneden, dat moesten wij natuurlijk ook even uitproberen, en t was echt heel erg gaaf!!!! En t ging echt onwijs hard!!! En we leven nog!! Hierna zijn we via allemaal binnendoorweggetjes, die niet altijd even handig waren, ineens een bord voor je neus dat auto’s niet meer verder mogen.. opzich best logisch als de plaats waar je heen wilt is afgeplakt op de borden! Maar we hadden wel een heel mooi uitzicht in de sneeuw!!!!!!! Nieuwe route genomen en uiteindelijk zijn we op een camping in Fagernes beland. Hier lag nog sneeuw op de camping!! maar we hebben heerlijk zitten zonnen daar!!!!!

Zondag 11 mei
Vandaag heel relaxed opgestaan!! We worden smiddags bij die kaasmaker, die ook op tv is geweest bij ik vertrek, verwacht. Dus rustig aan gaan inpakken en op weg richting Beito. Onderweg langs een skigebied gekomen waar volgens ons nu nog wordt geskied, er was sneeuw er waren mensen met ski’s dus voor ons wel duidelijk! In de middag bij die mensen aangekomen, de kaasmakerij gezien, een ruime kaasmakerij en een 1.000 L kuip. Hij heeft ons ook nog mee genomen naar een Noorse boerderij. Dit was een bovengemiddeld bedrijf en we konden wel 16 koeien tellen!!! Echt enorm dus!!!! Na het bezichtigen van dit bedrijf zijn we naar het zuiden gaan rijden tot in de buurt van Gol hier een camping opgezocht. Toen wij daar goed en wel stonden, door iedereen weer raar aangekeken omdat we in een tent slapen, kwam er een Belgische jongen naar ons toe met de vraag of we Nederlands spreken. We hadden onszelf al verraden door onze kentekenplaat dus maar toegegeven. Hij was kok 2 uur rijden bij de camping vandaag en in de vrije weekenden stond hij met zijn Noorse vriendin op de camping, hier stond zowat de hele schoonfamilie! Is typisch Noors, met de hele familie elkaar opzoeken.

Maandag 12 mei
Vandaag is de bedoeling om een heel eind te gaan rijden naar het zuiden. Dit is ook gebeurd. We zijn om 11 uur vertrokken en hebben om 2 uur een pauze gehouden en toen weer doorgereden tot kwart voor 7 toen we bij een camping bij Mandal waren aangekomen. Onderweg weer een heleboel sneeuw gezien en heel veel bergen echt een mooi landschap hier!! Op de camping aangekomen lekker gegeten en daarna een wandeling gemaakt naar een meertje, hier zouden bevers en kikkers kunnen zitten maar wij zagen alleen maar muggen!!!

Planning
Morgen naar Preikestolen een berg die er als een soort preekstoel uitziet. En daarna waarschijnlijk naar Bergen en hier moet ook nog weer ergens een kaasboer zitten.

Gerard heeft intussen een goede band met onze beer op het dashboard gesloten, zodat deze hier mag blijven. hij heeft nu ook een naam gekregen, Björn.

Xxxjes Gerard en Mieke en Björn