Feest, Zweedse boeren en veel bomen!

Bedankt voor alle reacties, erg leuk om te lezen dat jullie ons zo volgen en ook nog leven! We noemen Mul maar weer Gerard omdat er meer mensen zijn die ook Mul heten die dit lezen dan Gerard’s. Mieke wordt nog altijd gewoon Mieke, Miek of Miekiedo genoemd.

Have fun!…

Maandag 28/4
Gelukkig in deze gevangenis ook veilig wakker geworden en toch wel iets comfortabeler als de vorige gevangenis. Om 10u zijn we net op tijd weten te ontsnappen en lag de weg weer vrij, als we die tenminste konden vinden in Stockholm. Nou ja aan wegen in ieder geval geen gebrek maar zie dan maar eens de goeie te vinden, dat is een ander verhaal. Na een uur reden we dan eindelijk buiten Stockholm, op weg naar het Noorden. Naar Hammebery zo’n 100km naar het noorden. Hier gingen we een kaas boer bezoeken, een Zweedse nog wel. Eenmaal aangekomen mochten we alles zien en hebben we even gepraat. Jammer genoeg waren ze momenteel niet in bedrijf. Wat opvalt is dat ze hier +- 10 soorten op 1 bedrijf maken en in Nederland vaak maar 1 basissoort. En die 10 verschillende soorten zijn dus geen oud, jong, half jong enzovoorts maar echt totaal andere processen. Deze worden allemaal aan huis verkocht en aan restaurants. Er was meer vraag dan aanbod wat natuurlijk de prijs scherp houdt. Ze hadden ook een cow safari een andere benaming voor een excursie op de boerderij, erg leuk gevonden. Toen naar Uppsala gereden weer meer het binnenland in ongeveer zo’n 70 km. Uppsala is de studentenstad van Zweden. Dit is op straat ook goed te zien, erg levendig en veel jonge mensen. De stadskern is erg mooi en oud met onder andere de grootste kathedraal van Scandinavië veel oude universiteit gebouwen en bibliotheken en een ROZE kasteel, jak! Toen een camping gevonden net buiten het centrum, ideaal plekje voor ons. Al dat gereis en geregel ging ons toch niet in de koude kleren zitten kwamen we achter en we besloten een paar dagen rust te nemen, mede omdat we 30 april in Uppsala wilden zijn voor een giga studentenfeest en de tijd te kort was om echt ergens naar toe te gaan. Eenmaal op de camping vroeg Gerard zich af wat je eigenlijk op een camping doet als de tent opstaat en het te vroeg is om eten te koken,.. er is dus een groot verschil tussen een camping beheren en een gast zijn, laat dat wel zijn! Dus snaveltjes dicht en oogjes toe lagen wij (volgens de campingbeheerder in een veel te koude tent) heerlijk te dromen over hoe het feest zou worden….

Dinsdag 29/4
Pfff,.. hoezo te koud in een tent? Wat een gezweet komt dat doordat we in een stad liggen te maffen of omdat wij zo hart verwarmend zijn. Maar ff gevraagd waar we gasflesjes konden kopen en er op af gegaan, en wat je dan in zo’n winkel wel niet tegen komt! Het kwam er op neer dat we na een poosje met gasflesjes, een badmintonset en een benzinejerycan naar buiten kwamen, laten liggen hadden we giga lampen voor op de gril van de auto, tuinierset voor op de camping, en een mooie douchecabine. Op de camping waaide het te hard voor badminton sportieviteiten dus op naar het subtropisch zwembad, na heel wat gespatter, gespater en gebubbel in het water om het vakantiegevoel compleet te maken ook nog maar ff een ijsje gekocht. Op de camping aan het koken kwamen er nieuwe buren (studenten van een andere stad die hier ook naar het feest kwamen) bij ons staan met een soort zelfde tent als ons, maar het opzetten was zeer vermakelijk om naar te kijken. Eenmaal klaar met de tent opzetten bleken ze honger te hebben maar geen pannen, wel spaghetti zonder saus dus hebben we ze maar een pannetje geleend. Vol verwachting wat we de volgende dag zouden tegen komen in Uppsala vielen in we slaap.

Woensdag 30/4
Oma gefeliciteerd met uw 79e verjaardag! In de ochtend is maar ff kallum aan gedaan! Maar na de lunch toch wel benieuwd wat er in de stad gaande stad, we hoorden heel wat sirenes en ander geluid dus die kant maar opgelopen. Eenmaal in de stad zagen we duizenden feestvierende, drinkende en vooral uitbundige mensen. De hele stad stond op z’n kop, de straten waren van de feestende voetgangers en elk stukje groen werd bezet om te bbqen, picknicken, gezellig bij te praten met veelal heel wat drank of net alsof ons verbaasd en vermaakt naar de rest te kijken. Op pleintjes en buitenplaatsen van kroegen of clubs waren optredens en er werd met drank gegooid waarbij we bij Normaal poesies zijn! Erg indrukwekkend om gezien en deels meegemaakt te hebben. Op een gegeven moment ging iedereen op eens die nog zat op staan en keken ze allemaal naar het balkon van de bibliotheek en gingen de mensen zwaaien met witte hoedjes (die vele op hadden) dit bleek de intocht van de zomer te zijn, en hier ging het hele feest ook om. Dit feest is niet alleen voor de studenten maar voor de hele Zweedse bevolking maar in Uppsala wordt het het grootst gevierd omdat studenten natuurlijk wel weten hoe dat moet… ’s Avonds weer naar het centrum gegaan om te kijken wat er nu nog te doen was, resterende was overal rotzooi en veel mensen die opzoek waren naar een club of cafe wat nog open en niet vol was, op weg naar huis of helemaal de weg kwijt (letterlijk en figuurlijik), we werden een paar keer aangesproken in het zweeds of we wisten waar iets was, toen we zeiden dat we geen zweeds spraken begonnen ze in het engels maar kwamen ze er achter dat als we geen zweeds praten ook waarschijnlijk de weg niet wisten in deze stad. Erg veel gelachen en met een mooie terugblik op de dag weer naar de camping gegaan, dit hadden we echt niet willen missen.

1 Mei
Omdat het vandaag nationale feestdag was, waar vooral uitgerust werd van de vorige dag en niet echt gefeest werd maar alles wel dicht was besloten wij om nog maar een dag op de camping te blijven. Na wat campingsportieviteiten, badminton lukte nu wel een boer gebeld in de buurt, we konden hier vanmiddag langs komen. Dit dus maar gedaan. Het bedrijf van Freerk Boersma zag er zeer verzorgt uit, Freerk was nu een jaar op dit bedrijf en melkt zo’n ruime 100 koeien. De koeien lopen in een loopstal maar worden gemolken op de grup. De swingover melkstal is in aanbouw. Freerk heeft een jaar op zweedse melkveebedrijven gewerkt en hierdoor merkbaar beter voorbereidt was op de zweedse bedrijfsvoering die je toch tegen komt als je emigreert. Ook de taal kon hij veel beter als de meeste geemigreerde boeren. Doordat hij al een jaar in zweden werkte heeft hij ook geen hulp van een emigratie bureau gebruikt en is zijn intergratie goed verlopen. Hij heeft ons meegenomen naar de bedrijven waar hij heeft gewerkt, ook erg interessant. Bij het laatste bedrijf zijn we zelfs blijven eten, echt zweeds gegeten, zure haring in saus op knackebröd, bbq steaks, zure sla en lekkere aardappeltjes. Erg leuk, bij het eerste bedrijf komen we de volgende dag even langs om wat adressen op te schrijven van boeren in zweden, noorwegen en finland. Om half 10 waren we weer op de camping en vonden we het wel weer mooi geweest.

Vrijdag 2 mei
De wekker ging deze dag weer eens een keer want de tent moest weer de auto in. Een iets verdorde plek achterlatende verlieten wij onze camping, richting Mats Eriksson. Hier hebben we weer de nodige adressen en namen gekregen van mensen die ons verder kunnen helpen! Dus weer de auto in en op weg richting het Siljan meer, iets noordoostelijker. Maar eerst even naar Falun wat toch op de route lag. Falun is een mijnbouwstad en hier ligt de oudste mijn van zweden, hij stamt uit 700, dat is dus nog ouder dan onze opa’s en oma’s! Dit staat ook op de wereld erfgoedlijst van Unesco, dus misschien wel een bezoekje waard dachten we. Toen we er aankwamen zagen we een gigantisch gat wat door een instorting in de 17e eeuw. Toen hebben we tickets gekocht om er in te mogen met een gids, dit was erg gaaf en we gingen nog in de bestaande gangen en kamers waar toen kopererts werd gedolven. Zo’n 10 jaar terug weerklonk de laatste explosie in de vallei en nu is het alleen nog een touristenitem en komt hier de grondstof voor de rode verf vandaan waar nagenoeg alle houten huizen in zweden mee beverft zijn, Falun-rood!
Erg gaaf en in drukwekkend! Weer in de zelfde auto gestapt en naar een camping bij Rättvik gereden aan het Siljan meer. In de miezerregen opgezet en eerst maar even de zomermarkt bekeken in het dorp. Ook nog ff de langste houten pier van Zweden opgelopen! Nadat we weer waren ff wat eten gemaakt en de tent ingekropen op een veel te zacht luchtbed. Toen we er net in zaten kwam een man ons roepen ‘I want to talk with you’ wij dachten shit we staan zeker op een andermans plek ofzo, dus met tegen zin de rits open, staat daar een zweed met z’n beste engels uit te leggen dat ie ons zielig vind in de regen in een tentje dat ie ons een zeil aanbiedt die we over onze tent kunnen leggen. In principe is onze tent regendicht maar we wilden die man niet teleurstellen dus het zeil maar aangenomen. In een nog donkerdere tent gekropen en op het zachte luchtbed in slaap gevallen.

Zaterdag 2 mei
We werden wakker en t regende nog lichtjes, het luchtbed was heel zacht en we lagen zowat op de grond, vanavond dus maar ontdekken of hij lek is of dat het te zacht is opgeblazen. De tent zo goed en zo kwaad als het kon ingepakt en na het ontbijt, waar we tegenwoordig standaard een eitje bij eten weer in de auto gestapt. De vorige avond hadden we al ff naar een zweedse boer gebeld in de buurt of we daar konden aankomen en daar gingen we dan nu ook naar toe. Een hele uitgebreide rondleiding over het bedrijf gehad, het was 1 van de grotere zweedse bedrijven (200 koeien) en het had de 4e hoogste productie per koe van zweden (ruim 12000 kg per koe), deze mensen wilden erg veel vertellen en waren heel aardig door hun minder goede engels viel ons slechte engels ook niet zo op. Toen we het plotseling over kaas maken hadden zeiden ze dat er nog een kaasboer iets verder op zat (3 kwartier rijden) in de richting die we eigenlijk al op wilden. Dus de excursie werd sneller afgekapt, dit kwam hun ook niet slecht uit, en we vertrokken richting de kaasboer in de buurt van Mora bij Hänsjo. Deze man had ook een kuip van Richard. De man wou erg graag en veel vertellen en was ook geïnteresseerd in ijs, dus pap en mam als jullie gebeld worden in het engels dan weet je er van, bij deze. Hij maakte vooral zachte kaas, blauwe en witte schimmel ongeveer zo’n 4 a 5 soorten en verkocht ze in de eigen winkel en aan restaurants en shops in de omgeving. Hij maakte van 40% van de melk kaas, de rest gaat naar de fabriek omdat hij alleen kaas maakt naar dat er vraag is en zo goede prijs kan maken en niet met kaas blijft zitten. Hij wist ook nog een ijsboer redelijk in de buurt (1,5 uur rijden), na een telefoontje gaan we hier morgen naar toe. Toen nog ff verder gereden naar een berenpark gereden maar helaas was de laatste excursie al voor bij. Nu zijn we dit bericht aan het typen in het Hotel van onze camping bij Mora aan de andere kant van het Siljan meer als waar we gister waren, een erg mooie omgeving.

Henk, bedankt voor je aanbod helaas zitten we zoals je leest alweer hoger, de plannen zijn er nog niet naar om naar beneden te gaan.
We merken dat hoe hoger komen hoe uitgestrekter het wordt en ook meer heuvels en veel meer bos. Aan het begin van de week hadden we nog aardig weer maar ook wij hebben zoals jullie kunnen lezen regen gehad. De zweedse boeren die we tot nu toe hebben gesproken kunnen redelijk engels het is natuurlijk wat met handen en voeten maar dat is het bij ons ook op dit gebied
De planning.
Morgen eerst 150 km omhoog voor de ijsboer, dan weer terug omlaag misschien weer hier op de camping en anders verder omlaag en richting de Noorse grens. Binnen enkele dagen moeten we die dan oversteken, en wordt onze portemonnee nog sneller aangetast, door tolwegen en over het algemeen een duurder land. Maar naar alle verhalen die we hebben gehoord wel erg mooi! We willen eerst zuid Noorwegen verkennen en dan kriskras door zweden/Noorwegen omhoog richting de Noordkaap.

Als er nog iemand Nederlandse emigranten kent in Noorwegen of gewoon een Noorse boer dan horen we dat graag. Finse boeren zijn ook welkom, wie weet komen we daar ook nog…

Iedereen veel succes en plezier!

Kusjes Gerard en Mieke