weer in de gevangenis!!!

hoi hoi allemaal,

ja we leven nog steeds!!!! nog steeds mooi weer!!! en een heleboel boerderijen bekeken!!!
hieronder een korte beschrijving van onze belevenissen van de afgelopen week!

Maandag 21-4
Na een nachtje kamperen en rare geluiden om de tent, misschien wel een wildzwijn, eland wolf of beer zijn we maar weer op pad gegaan richting Hjo, gelegen aan het langgerekt meer in het midden van het zuiden van Zweden. Hier bij de touristoffice gevraagd waar de boerderij van de boer lag die we zochten want we snapten er de ballen van. Na een uitleg en een mooi kaart weer op pad en kwamen we veilig en wel aan bij Twan en Claudia. Na een kort gesprek kwamen we er achter dat ze behalve een melkveebedrijf van 150 koeien, een loonwerkbedrijf en contactpersoon voor de boer stalinrichting in zweden ook nog eens voor Interfarms emigratie service werkten. Een ideaal adres om dus veel informatie te verkrijgen. Na een praatje van 3 kwartier (hij had niet zoveel tijd… raar he?) moesten we ’s avonds maar terug komen om wat verder te praten. ’s Avonds waren we er na het eten gekomen en mochten we de tent in de tuin opzetten, toen hebben we tot half 1 in de nacht gepraat over het bedrijf, zweden, emigreren en onze thuisbedrijven en waarschijnlijk nog veel meer. Erg interessant en we hebben geluk dat we deze mensen zo vroeg in onze reis tegen kwamen want we hebben een stuk of 8 adressen gekregen van geëmigreerde Nederlanders. Moe en met een hoofd vol informatie vielen we 5 seconden na het dichtritsen van de tent in slaap.

Dinsdag 22-5
Half jaar samen! Wie had dat gedacht….
Nadat we het bedrijf nog hadden bekeken (hadden gister geen tijd voor) op weg naar familie de jong in Karlsborg, ongeveer een half uur rijden boven Hjo. Onderweg kwamen we r achter dat we geen tandjes hadden gepoetst en dat kan natuurlijk niet als je bij mensen op bezoek gaat, dus auto aan de kant van de snel weg en met bubbeltjes water tanden gepoetst, zag er vast leuk uit voor de medeweggebruikers…
De familie de jong zit nu een jaar in zweden en melken 90 koeien op de grup. De ouders zijn nu in de 50 en zijn vooral voor hun zoon geëmigreerd die boer willen worden en ze hadden in Nederland geen boerderij, wel was dit altijd al een wens van de vader. Tevens wil de oudste zoon ook in de paarden en dit is hier ook beter mogelijk dan in Nederland. Hier hebben we leuk mee gesproken, we werden zelfs nog voor de lunch uitgenodigd!
Daarna weer zuidelijker naar de westkust gereden in de buurt van Varberg, hier een hostel gezocht maar dit hostel zat vol en er was nog een ander maar die had geen warm water, gelukkig werden we toen doorverwezen naar een ander hostel wat erg mooi was en wel warm water had, want we hadden wel weer een keer zin om te douchen! Na het eten en douchen alvast weer de volgende boer gebeld en een afspraak voor de volgende dag gemaakt.

Woensdag 23-5
Een week op pad!
Na een warme nacht en een heerlijk ontbijtje, we kregen nog eitjes van de eigenaar van het hostel op pad naar Fred Hiemstra bij het kleine plaatsje Rya aan de westkust. Fred is een vrijgezelle jonge man die van oorsprong uit Nederland komt maar al 12 jaar met zijn ouders in Canada heeft geboerd, na de achteruitgang in de mentaliteit in die streek en de toenemende criminaliteit besloten om weer naar Nederland te gaan om daar te kijken waar nu neer te strijken. Na een 13.000 km lange tocht in 10 dagen door Europa gekozen voor zweden. Ze zitten hier nu een jaar. Hij heeft 65 melkkoeien op een de laval robot. Het bedrijf is ook in het voeren geautomatieerd door een voerkeuken met transportband. Het ruwvoer werd opgeslagen in torensilo’s en ook automatisch gevoerd. Fred boert in een heuvel achtige streek met kleinere percelen. Net als vele andere boeren ook een paar hectare bos er bij, handig om te stoken! Daarna vertrokken en bij een meertje ff gegeten. Toen aangekomen een half uur later bij Valkenberg in de buurt het het bedrijf van de ouders van Bart Terwel gezien, er niet heen gegaan omdat ze er net zijn begonnen en er net 2 dagen waren. 1,5 km verderop kwamen we aan bij familie v.d. Werf. V.d Werf had in Nederland een pachtbedrijf met 50 koeien maar zag meer toekomst in zweden. Hier hebben ze nu een bedrijf met 95 koeien op goede zandgrond. Na een vluchtig bezoek besloten om naar Tingval te rijden ongeveer 250 km hoger aan de westkust. Hier gingen Albert en Hetty Kuiper bezoeken. Ongeveer 10 km voor hun bedrijf hebben we nog ff wat rijst met goulash gemaakt op een parkeerplaatsje. Toen we daar om half 8 aankwamen hebben we een lekker bakkie koffie gekregen en raakten we goed aan de praat. Zij zijn geemigreerd omdat ze thuis geen bedrijf hadden en het toch bleef kriebelen, beiden halverwege de 35 en goede baan in Nederland gehad, en natuurlijk op de Has in Dronten gezeten! Albert Kuiper kende Mul zijn vader nog dat was wel lachen natuurlijk! Ze hebben hier een biologisch bedrijf met een productie van een dikke 10.000 liter per koe, dit bedrijf was een voormalig proefbedrijf. Ze hebben hier 85 koeien. Een biologische boer krijgt hier 11 eurocent meer dan een gangbare boer per liter en in Nederland is dat maar 8 eurocent maar de regels zijn ook net weer wat anders. We mochten bij hun ook in de tuin slapen!

Donderdag 24-5
Na een koude nacht, niet zo gek want het bleek te hebben gevroren. Maar onze tenen zaten er nog aan dus we bleven lachen. In de ochtend nog ff het bedrijf bekeken en na een bakkie pleur en het bekijken van wat ‘grazende’ kraanvogels op pad naar Tanumshede hier moest een museum zijn met oude rotstekeningen uit de bronstijd. Helaas was dit museum nog dicht, want het is nog geen toeristenseizoen. Wij blijven dus ook volhouden dat we niet op vakantie zijn maar toch echt voor school bezig zijn. Maar na wat speurwerk hebben we toch enkele rotstekeningen gevonden, erg indrukwekkend en het geeft maar weer aan dat wij maar een kleine periode op deze aarde zijn. Toen nog een klein stukje door gereden (klein stukje is vaak enkele tientalle km’s) naar het plaatsje Grebbestad, een vissersdorpje wat er erg mooi uitzag, echt een typisch zweeds kustdorpje. Toen de bmw maar weer volgegooid en ons zelf getrakteerd op een Shell-hotdog die d’r anders ook best mag wezen! Na een groffe bepaling van de route naar Vetlanda gereden. Dit is weer zo’n 350 km naar het zuidoosten! Nadat we in het bos bijna waren verdwaalt, ehm natuurlijk niet verdwaalt we wisten gewoon niet meer waar we waren, toch???,.. zijn we toch maar gaan bellen hoe we het beste konden rijden, toen bleek dat we het weggetje al voorbij waren gereden, wat wil je ook met van de grindwegen en een stofwolk om je auto heen! Toen nog ff eten gekookt naast onze stofwolken. Om half 7 waren we dan toch op het bedrijf. De familie Bloedjes is hier pas 4 maanden, ze hebben een bedrijf met een lelyrobot gekocht, maar deze geeft natuurlijk continue problemen haha, sorry jan we konden t niet laten te zeggen :p. Maar dit is niet over lelyrobots in het algemeen maar deze was niet goed onderhouden door de vorige eigenaar. De familie bloedjes had thuis geen bedrijf en is nu midden 40, ze hadden al vaak gekeken in Noorwegen maar kwamen per toeval toch in Zweden terecht. Tot een uur 1 ’s nachts hebben we koffie en cola gedronken en met deze mensen zitten praten, erg gezellig en leerzaam, met name omdat ze kinderen hadden van 4 tot 12 jaar en dit ook een belangrijk aspect is met emigreren. Hier hebben we ook weer heerlijk in de tuin mogen slapen en door een innovatief plan van Mieke hadden we dit keer geen koude tenen! Toch mooi zo’n isolatiedeken!

Vrijdag 25-4
Na bakkie koffie en een afsluitend gesprek de terug weg gevonden naar de bewoonde wereld! Gereden richting Vimmerby, hier woonde Astrid Lindgren, geen Pippie Langkous gezien, helaas.. Mul heeft nog een kilotje achtergelaten,.. Na wat inkoopjes weer op weg naar de oostkust, hierlangs omhoog gekropen naar Norrköping. Nog gezocht naar een slot wat wel op de kaart stond maar niet gevonden. Aan gekomen in Norrköping gezocht naar een hostel, uiteindelijk 1 gevonden op een hele mooie locatie (uitzicht over een meer). Hier was alleen geen eigenaar, na een telefoontje zei hij dat we er alvast maar in moesten gaan en z’n vrouw er over een uur was, deze moesten we betalen want de volgende ochtend zou deze er ook niet meer zijn,.. erg apart dus. We zitten nu in een oud scheef huisje, het heeft wel wat.

Zaterdag 26/4
Na een nachtje slapen in een schots en scheef huis, wat eigenlijk totaal niet tegenviel, weer op pad gegaan. Eerste doel was het safaripark waar je doorheen mag rijden, dat leek ons wel wat. Maar helaas pas in Mei open.. Toen naar Örebro, ff gekeken want dit scheen een leuk dorpje te zijn, t was ons niet echt opgevallen. De reis er heen was wel heel mooi erg veel landbouw-landschap. Toen verder naar Sigtuna, ooit 1 van de grootste steden van Zweden, nu een klein dorpje met typische oude zweedse houten huizen en straatjes, erg leuk om te zien en met het water op de achtergrond een idylisch plaatsje. Toen richting stockholm gegaan om een wildkampeerplek te vinden, eerst niet kunnen vinden toen maar een camping gezocht, die waren weer dicht en uiteindelijk toch een mooi wildkampeerspotje gevonden in letterlijk the middle of nowhere.

Zondag 27/4
Na een kortere nacht op pad naar Stockholm, direct maar een camping gezocht want wilden niet weer om 22u de tent op zetten zoals gister. Niet kunnen vinden maar uiteindelijk een hostel gevonden dit is een oud gevangenis gebouw wat nu een hostel/hotel/museum is. Eerst maar eens even de was gedaan van 1,5 week, toen stockholm ingegaan en na een vermoeiende wandeling en veel van stockholm gezien te hebben zitten we na het eten nu op ons bed dit bericht te typen, want we hebben naast een tv ook internet op onze kamer, nu nog een jaccuzi!!!


Overige dingetjes.
We rijden gemiddeld door 65% bos, 30% landbouw of natuurgrond (erg rotsachtige grond wat niet bewerkbaar is, maar wel begraasbaar) en 5% bebouwing (uitgezonderd stockholm natuurlijk). Best wel een groen land dus.
Wat we tot nu toe hebben gezien is dat bijna alle zweedse boeren die weten dat ze gaan stoppen, geen onderhoud meer geven aan de boerderij en de machines/installaties. We hebben daarom op veel bedrijven gehoord dat ze het eerste jaar vooral bezig zijn met het opknappen en opruimen van de bende van de vorige boer. Vaak worden gebreken ook verscholen.
De grondprijs ligt in het gebied wat we nu hebben bezocht tussen de 8.000 en de 13.000 euro. Helemaal in het zuiden ligt de prijs rond de 15.000, en hoe hoger we komen hoe goedkoper maar daar komen we nog achter verder in de reis.
De auto rijd hier vrij zuinig, in Nederland heeft Mul al moeite om de 1 op 12 te halen en hier werd al de 1 op 15,5 gehaald, met binnendoor routes hoor!!!
De 1 op 16 is dus een doel opzich voor Mul.

Planning.
Morgen naar een kaasboer in de buurt van Uppsala. Of die zweeds, indisch of nederlands is weten we nog niet, deens kan natuurlijk ook. Daarna naar Uppsala waar we 30 april een feest gaan bouwen, eens ff kijken of ze dat hier ook goed kunnen. Verder weten we het nog nietmaar dat zien we dan wel weer.

Leuk om jullie reacties te lezen en we hopen dat het in Nederland met iedereen net zo goed gaat als met ons hier.
(For Francis and Janis, we wish you succes with reading this, and specially for you some new photo's!!!)

Kusje Miek en Gerard